Беше Октомври во Земјата на Сонцето точно 2019 година. Традиција на земјата беше бабите и дедовците да се грижат за внуците додека нивните родители одеа на работа и заработуваа за живот. Бабите и дедовците им раскажуваа приказни на своите внуци, отткако ќе завршеа со училишните задачи и ги успиваат во нивните гнезда.
Ние се обидуваме да оставиме по некојa приказна на нашите идни генeрации од која ќе поднаучат барем нешто малку за нашето време. Ние оставаме приказни кои ќе раскажат за важноста да се живее сегашниот момент, да не се подлегнува на правилата на толпата, напротив да се следат сопствените чувства и потреби. Оставаме малечки спомени од нашите патувања по светот и од убавината на дружењето.
Додека златните листови танцуваат на ветрето, а капките дожд тропаат на прозорецот, ги читам приказните кои ќе ги раскажувам на идните генерации…