Светот денес не се врти сам од себе. Неговата оска не е само планетарната ротација – таа е младината, идеите и постојаната жед за знаење. Во време кога дигиталното е реално, а реалното сè повеќе зависи од дигиталното, прашањето „Кој го врти светот?“ станува повик да се погледнеме во огледало и да ја видиме нашата улога во оваа постојана трансформација.
Секојдневието ни ја докажува старата народна: „Времето бега, а човекот мора да трча по него.“ Денес времето не трча, туку лета – забрзано од технологијата, од новите алатки што го менуваат начинот на кој учиме, работиме, па дури и сонуваме. Вештачката интелигенција повеќе не е далечна фантастика, туку нашата секојдневна придружничка. Таа ни овозможува побрзо да решаваме проблеми, покреативно да мислиме и поефикасно да создаваме. Но, за да ја користиме мудро, потребно е нешто многу човечко – волја за учење, отворен ум и храброст да ги прифатиме предизвиците.
Токму таму младите ја имаат клучната улога. Ние сме тие што не смееме да престанеме да учиме. Да не се плашиме од новото, туку да го прифаќаме со љубопитност. Како што семето мора да го пробие тврдото тло за да стане дрво, така и ние мора да ја пробиеме инерцијата и да растеме со светот. Таа мисла за рамнотежа и развој особено ја почувствувавме во Моравец – мало село во Чешка кое со својата чистота, зеленило и мирен ритам потсетува дека светот е убав токму кога е во хармонија. Таму, далеку од градската врева, имавме можност да се нурнеме во една поинаква реалност – онаа на вештачката интелигенција.
Проектот „Smart Tools: Integrating AI into Erasmus+ Projects “ ни отвори нови хоризонти. Апликациите и алатките за кои учевме не беа само технички решенија – тие беа мост кон иднината. Од едноставни програми што ја олеснуваат комуникацијата, до софистицирани системи што создаваат содржини или предвидуваат потреби, увидовме дека вештачката интелигенција е повеќе од технологија – тоа е јазикот на новата ера. Во Моравец сфативме дека иднината не е нешто што ќе дојде сама од себе, туку нешто што го градиме денес, со секој чекор на нашата едукација и љубопитност.
Токму затоа младите сè повеќе стануваат свесни дека светот не е нешто што „се случува“ – тоа е нешто што ние го креираме. Со знаење, со работа, со визија.
Па, кој го врти светот?
Не се ѕвездите, не се политичарите, ниту пак случајностите. Го вртат оние што учат, оние што се адаптираат, оние што ја гледаат иднината не како закана, туку како можност.
И затоа, нека ни остане една мисла: „Човекот е голем онолку колку што е подготвен да учи.“
Ние, младите, сме тие што треба да го вртиме светот напред – со секојдневна надградба, со храброст за новото и со постојана љубопитност. Затоа што само така, светот навистина ќе се врти – во вистинската насока.
Анастасија Ѓорѓиевска, за сите што бараат одговори
